Wszystko na odwrót

Zaczynam dochodzić do wniosku, że postępuję nieracjonalnie. Zupełnie przeciwne działania były by odpowiednie, a ja sobie komplikuje życie postępując na przekór.

Zamiast tu pisać powinnam się uczyć, ale piszę.

Weekend powinnam spędzić na nauce, a ja wymyśliłam sobie wyjazd. Ciągle sobie wmawiam, że będę się tam uczyć, ale wiem, że szanse na to są niewielkie. Przekonuję się chociaż tym, że potrzebuję odpoczynku. Jednak jakby nie patrzeć z wyjazdu nie zrezygnuję (chociaż prognozy pogody nie zachęcają), bo wiem, że jak zostanę w domu będę tego żałować i większość czasu i tak spędzę na głupotach.

Na ostatnie zajęcia zawsze przychodzą tłumy, wszyscy uważają, że na nich wypada się pokazać, a ja mimo obecności na wszystkich, na koniec stwierdziłam, że to bezsensu i zrobiłam sobie wolne.

Wiem jedno, za dwa tygodnie o tej porze będę albo szczęśliwa, albo załamana, ale nic na to nie poradzę.

Jednak na pocieszenie dostałam dziś 100% z jednego kolokwium co skutecznie poprawiło mi humor, nigdy nie miałam takiego wyniku, a dodatkowo to nie był łatwy przedmiot. Więc może nie będzie tak najgorzej... :)