:)

Dziś krótko i mało związane z rozwojem, ale prawdę mówiąc dla mnie to dużo.
Zawsze bałam się odezwać do obcej osoby na ulicy, bo niby jak i zaraz pewnie uzna mnie za głupią. Mój kolega od dawna powtarza mi, że jeśli spodoba mu się jakaś dziewczyna mam podejść i wziąć od niej numer. Wydawało mi się to niewykonalne. Dziś wreszcie znalazła się odpowiednia i potraktowałam to jako wyzwanie, co, ja nie pójdę, jak nie teraz to kiedy? Teraz jest dobry moment, sama bym się nie odważyła, ale miałam mobilizację w postaci kolegów. A zobaczycie, że pójdę. No i poszłam do niej, w drodze zastanawiałam się co ja właściwie robię, co ja mam jej powiedzieć, ale przecież teraz się nie wycofam, o nie, nie stchórzę. Wy się potem z tego tłumaczcie, chcieliście to macie, ja zrobię swoje. Warto było, pierwszy krok wykonany, zawszę się tego bałam, a okazało się, że nie było czego. Teraz sobie myślę co pomyślała sobie o mnie ta dziewczyna, ale nie ważne, ważne, że ja się odważyłam :D